Łokieć tenisisty (entezopatia nadkłykcia bocznego kości ramiennej) jest uciążliwą dolegliwością, która nie dotyczy wyłącznie sportowców, grających w tenisa, ale szerokiej grupy osób wykonujących powtarzalne, obciążające ruchy przedramienia i stawu łokciowego. Charakteryzujący się bólem i dyskomfortem w okolicy bocznej części łokcia, stan ten może prowadzić nie tylko do ograniczeń ruchowych, ale również wpływać na siłę chwytu i jakość życia dotkniętych nim osób. Jak powstaje łokieć tenisisty? Zachęcamy do lektury!
Łokieć tenisisty – najważniejsze informacje
Łokieć tenisisty to dolegliwość związana z przeciążeniem ścięgien mięśni przedramienia, które przyczepiają się do bocznej części kości łokciowej. Zwykle dolegliwość ta wynika z nadmiernego, powtarzalnego obciążenia stawu łokciowego i struktur przyległych, co prowadzi do mikrourazów i stopniowego rozwoju procesu zapalnego. Każdy ruch, szczególnie ten wymagający mocnego chwytu lub rotacji przedramienia, powoduje naprężenie ścięgien, a ich ciągłe, monotonne obciążanie, prowadzi do mikroskopijnych uszkodzeń w obrębie tkanki ścięgnistej.
Ból, będący najbardziej charakterystycznym objawem łokcia tenisisty, lokalizuje się zwykle w okolicy bocznej części łokcia i może promieniować wzdłuż przedramienia, często docierając aż do nadgarstka. Zwykle objawia się on podczas wykonywania czynności, które wymagają użycia mięśni przedramienia, na przykład w trakcie podnoszenia przedmiotów, uścisku dłoni czy nawet podczas obracania klucza w zamku.
Pacjenci mogą także zauważyć osłabienie siły chwytu oraz odczuwać dyskomfort lub ból podczas wykonania pewnych ruchów nadgarstka, na przykład podczas próby uniesienia ręki w górę lub na zewnątrz. Częstym problemem jest także ból, pojawiający się w nocy lub po okresie wzmożonej aktywności fizycznej.
Warto podkreślić, że łokieć tenisisty nie jest jedynie przejściową dolegliwością, lecz stanem, który wymaga świadomego podejścia, często interwencji specjalisty oraz terapeuty. Zaniedbany lub nieprawidłowo leczony, może prowadzić do chronicznego stanu zapalnego oraz utraty pełnej funkcji ręki.
Czynniki ryzyka i przyczyny powstania łokcia tenisisty
Z łokciem tenisisty zmagają się osoby z różnych środowisk i grup zawodowych. Jedną z głównych przyczyn tej dolegliwości jest przeciążenie mechaniczne. Powtarzalne ruchy, zwłaszcza te wiążące się z intensywnym i mocnym chwytem, prowadzą do nadmiernego obciążenia ścięgien przedramienia.
Z chorobą tą zmagają się najczęściej stolarze, malarze czy osoby pracujące sporo przy komputerze, które muszą regularnie angażować ręce do powtarzalnych, obciążających czynności.
Zróżnicowanie przyczyn i czynników ryzyka jest dość szerokie i obejmuje nie tylko rodzaj wykonywanej pracy czy uprawianego sportu, ale również indywidualne predyspozycje organizmu. Do istotnych elementów zalicza się także cechy anatomiczne, starzenie się czy obecność innych schorzeń, wpływających na podatność na urazy mięśni i ścięgien.
Łokieć tenisisty – rehabilitacja
Rehabilitacja łokcia tenisisty to wieloetapowy proces, mający na celu nie tylko ulżenie w bólu i wspomaganie gojenia, ale także prewencję przed przyszłymi urazami, poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia. Ważnym elementem jest również edukacja pacjenta, dotycząca prawidłowej biomechaniki ruchu i technik wykonywania codziennych czynności oraz aktywności sportowych, aby zminimalizować ryzyko powtórzenia urazu. Leczenie powinno być indywidualnie dostosowane do stanu i potrzeb pacjenta, wymaga ścisłej współpracy z terapeutą oraz stosowania różnorodnych metod zarówno w fazie początkowej, jak i późniejszej rehabilitacji.
Podsumowanie
Łokieć tenisisty jest schorzeniem, które wynika z przewlekłego przeciążenia ścięgien mięśni przedramienia, prowadzącego do mikrourazów i procesów zapalnych. Powtarzalne i monotonne ruchy, zwłaszcza związane z mocnym chwytem, stanowią główną przyczynę tej dolegliwości, która może dotykać nie tylko sportowców, ale również osoby, pracujące na określonych stanowiskach. Odpowiednio dobrana rehabilitacja, regeneracja przeciążonych mięśni i ścięgien pozwala wrócić do sprawności oraz uniknąć kolejnego urazu.